Ritim Blog’a artık kendi adresinden ulaşılıyor. Bu yazıya yeni adresi olan aşağıdaki bağlantıyı tıklayarak ulaşabilirsiniz.
Runfire Kapadokya Sonrası
Posted by mertderman on 19/07/2012
https://ritim.wordpress.com/2012/07/19/runfire-kapadokya-sonrasi/
Önceki Yazı
Runfire Kapadokya
Runfire Kapadokya
Sonraki Yazı
Garmin Forerunner 610 İncelemesi
Garmin Forerunner 610 İncelemesi
Podcast
İçerik Hakkında
Bu blogdaki yazıları kopyalayabilirsiniz, üzerinde değişiklik yapıp yenisini üretebilirsiniz. Sağlanması gereken üç şart var. İlki, eserin tüm kopyalarında yazıların ilk sahibinin belirtilmesi. İkincisi, eserin hiçbir kopyası ya da eserden üretilmiş yeni eserlerin hiçbirisinin ticari ortamda kullanılmaması. Üçüncüsü, eserin tüm kopyalarında ya da eserden üretilmiş yeni eserlerde de aynı lisansın kullanılmaya devam edilmesi. (bkz: Vikipedi-Creative Commons)
Ritim 
yucelkalem
/ 19/07/2012Sevgili Mert,
RFC’yi çok güzel anlatmışsın. ”Every journey starts with a single step…” Sanırım bizim için bu yarış bir ilk adımdı.
Yücel
Serdar güyük
/ 19/07/2012Ellerine kalemine sağlık Mert. Bir solukda okudum yazdıklarını. Eksikliklerimizi görmemiz açısından gerçekten objektif bir yazı olmuş. Bunu dikkate alacağımızdan emin olabilirsin. Likya Yolu Ultra maratonunda görüşmek üzere…
Serdar.
Aylin Turnaoğlu
/ 19/07/2012Mert,
Çok samimi ve güzel olmuş. Cep telefonumdan, minnacık harfler olmasına rağmen soluksuz okudum. Kalemine sağlık. Verdíğin bilgileri, LykiaYolu için iyIce inceleyíp değerlendireceğim. Teşekkürler.
alicem
/ 19/07/2012Tebrikler…
sanem
/ 20/07/2012Mert kalemine saglik, ben de tek solukta okudum. Aklimda en cok 60kdan devam ederken geri donus anindaki dusunceler, birakma karari verme sureci kaldi. Insanin o anda uzun vadeli dusunup akilci karari verebilmesi buyuk olgunluk. Slm
ılgaz kuruyazıcı
/ 20/07/2012Eh usta, ayakların demek ki “şiltenin altındaki bezelyeyi” hissetmiş 🙂 Ben seni rally’ye giren F1 arabasına benzettim biraz. Yarış bırakmak garip bir iş, bazen fiziksel kısmı kadar olmasa da yarışın kendisinden daha yorucu ve yıpratıcı olabiliyor. Yol uzun, zaman bol. Dert yok. Ayaklar düzelsin, gerisi fasa fiso. Ayakların sana, sen bize lazımsın.
Şule Çınar
/ 20/07/2012Yaşamış kadar oldum.. Teşekkür ederim..Gelecek seneki yazınızı şimdiden bekliyorum..:))) Sevgiler
Bulent Guven
/ 02/08/2012Ustad , eminim ki anlatacagin daha cok sey var, yazin cok surukleyici olmakla beraber ayrintilari da senden dinlemek daha muthis olur eminim. İlk defa denedigin bu ultramaraton acilarin yanisira sana muthis bir deneyim kazandirmis, o ayakla o kadar yuruyebilmekte gercek survivor olmus, ayaklarina saglik, yuregine saglik, daha nice basarilara imza aticagindan hic suphem yok, yanindayiz arkadasim